نگاهی به واژه کفاره

  ۱۳ مارس ۲۰۱۴

   در لغات واژه کفاره چنین تعریف شده است:« آنچه بوسیلۀ آن گناه را بپوشانند و جبران کنند.»
کفاره عملی خاص است  که برای رهایی از غضب خداوند نسبت به گناه و یا اجتناب از مجازات آن به انجام می‏رسد. این عمل در کتاب مقدّس‏ معمولا با ریختن خون قربانی به تحقق می‏رسد و فدیه یا فرو نشاندن غضب الهی نامیده می‏شود. همه انسانها گناه کرده‏اند ‏و سزاوار محکومیت و مجازات خداوند هستند.(مزمور ۱۴: ۱-۳؛ رومیان ۱: ۱۸-۲۰؛ ۳: ۱۰-۱۲)
اما خداوند به واسطه رحمت خود وسیله‏ای فراهم نمود تا انسان دچار این مجازات نشود.
یهودیان در عهد قدیم با قربانی کردن حیوانات سعی به فرو نشاندن خشم خداوند می‏کردند. خشم خداوند بجای بشر بر حیوانات نازل می‏شد (لاویان ۴: ۲۷-۳۱؛ ۱۶: ۲۰-۲۲).
خداوند علاوه بر قربانی‏های معمول، روز خاصی را در طی هر سال به نام ”‏روز کفاره“ تعیین نمود و کاهن اعظم در این روز یک قربانی خاص برای کفاره گناهان تمامی قوم به حضور خداوند تقدیم می‏کرد(لاویان ۱۶: ۱-۳۴)
هر چند پس از آمدن مسیح به این جهان، قربانی نمودن حیوانات به سبک عهد قدیم دیگر ضرورتی ندارد، زیرا خود مسیح، پسر خود خدا، برای گناهان ما قربانی شد. خود او فدیه و کفاره گناهان ما شده است (رومیان ۳: ۲۳-۲۵؛ اول یوحنا ۲: ۲؛ ۴: ۱۰).قربانی او یک بار و برای همیشه بوده است. وقتی ما ایمان خود را بر مسیح و قربانی شدن او بر صلیب قرار می‏دهیم، دیگر نیاز به هیچ گونه قربانی دیگری برای گناهان خود نداریم (عبرانیان ۹: ۲۶، ۲۸؛ ۱۰: ۱۰، ۱۴).تمامی گناهان ما بخشیده شده است، زیرا مسیح مجازات ما را بر خود گرفت. او فدیه ماست و غضب خدا را از ما بر می‏گرداند.
به منظور فرونشاندن غضب خداوند و دریافت بخشش گناهان، نیاز به یک قربانی زنده است. خونی باید ریخته شود. بدون ریختن خون، آمرزش نیست (عبرانیان ۹: ۲۲).خود مسیح همانا آن قربانی زنده بود؛ او خون خود را بر صلیب ریخت.   پولس می ‏نویسد که: «ما که با ریختن خون او عادل شمرده شدیم چقدر بیشتر به وسیلۀ خود او از غضب خدا نجات می یابیم!» (رومیان ۵: ۹). این بدین مفهوم است که ما بوسیله مرگ مسیح عادل شمرده شده و بی گناه به حساب آمده‏ایم. «وقتی ما با خدا دشمن بودیم او با مرگ پسر خویش دشمنی ما را به دوستی تبدیل کرد، پس حالا که دوست او هستیم، چقدر بیشتر زندگی مسیح باعث نجات ما خواهد شد! » ‏(رومیان ۵: ۱۰).
مجازات گناه مرگ است «زیرا مزد گناه مرگ است، اما نعمت خدا در پیوستگی با خداوند ما، مسیح عیسی زندگی ابدی است.»(رومیان ۶: ۲۳).
مسیح مرد تا ما حیات داشته باشیم.

مقاله‌های اخیرا