بهار

چه زیباست که شاهد فرارسیدن بهاری دیگر باشیم. باز طبیعت نو مینشود و همه چیز بوی تازگی میگیرد. اما افسوس که باطن انسان‌ ها تغییر نمیکنند و فجایع بشری همچنان ادامه مییابد. کاش دل انسان ‌ها نیز با ایمان به مسیح زنده و نو میشد. اما خدا وعده ای بسیار دلگرم‌ کننده به ايماندارانِ واقعی مسیحی داده، میفرماید:«  او هر اشکی را از چشمان آنها پاک خواهد کرد. دیگر از مرگ و غم و گریه و درد و رنج اثری نخواهد بود، زیرا چیزهای کهنه درگذشته است.»
( مکاشفه ۲۱: ‏۴ ).  بهار، رمزی از عطر پاک خداست. بهار هدیه خداوند برای روح و جان ماست. هدیه ای که با خود، شور و شوق عاشقانه به همراه دارد. بهار هدیه خداوند برای انسان سرگردان است تا از شور و شکفتگی آن، راهی به سوی زندگی نو و نجات دهنده بشریت بیابد. بهار برای انسان سر گردان و غرق در گناه ، آغاز سفر است، سفری به سوی منجی عالم عیسی مسیح.
باز کن پنجره را و ببین گل شگفته است. خاک جان یافته است. دل تو چرا سنگ شده؟ چرا آواز عیسی مسیح را نمی شنوی که به ما میگوید : «ای تمامی زحمتکشان و گرانباران نزد من بیایید و من به شما آرامی خواهم داد. یوغ مرا بر خود گیرد و از من تعلیم یابید، زیرا من نرمدل و فروتن هستم و جانهای شما آرامی خواهد یافت، زیرا یوغ من خفیف و بار من سبک است.»( متی 11: 28- 30 ). باز کن پنجره ها را و بهاران را باور کن .باور کن به گفته های عیسی مسیح .
آیا هیچ فکر کرده‌ای که این درخت که به برکت بهار شکوفا شده‌، این نشانه قدرت خدا است که با تو سخن میگوید،  بلی با تو. به تو میگوید:“ قوی باش‌، تحمل کن چرا که خداوند با روح القدسش و با نفس مسیحایش ترا شکوفا خواهد کرد. پس اعتماد کن در هر بیابانی که هستی بدان شکوفایی بهاری در انتظارت نشسته‌ است“