به میلاد مسیح دنیا دگر شد
درخت عشق در دل پُر ثمر شد
چه زیبا پادشاه آسمان ها
درون کشور جان مُستقر شد
منم گفت راستی و راه و هم در
گهی گردید پسر گاهی پدر شد
تجلی کرد چو خورشید معانی
شب یلدای این عالم سحر شد
جهان پُر شد ز شرح معجزاتش
اگر چه ذکر جمله مختصر شد
نشست با باجیگر و بینوایان
تکبر لاجرم بی بال و پُر شد
تمام کینه هایش را فروشست
هر آن کس با مسیحا همسفر شد
چنانکه مژده روح القدس بود
گناه اُمتش را او سپر شد
توان گفتن بامید خداوند
که دیو شر همی دور از بشر شد
دو باره میشود مولود هر آنکس
ز میلاد مسیح گر با خبر شد

زمانی« به عیسی ایمان آورده بود و در زنده گی روحانی اش در حال رشد بود. او محصل پوهنتون بود و از درسهایش لذت میبرد ولی اعتماد به نفس نداشت و بدین جهت رنج میبرد. چون قد کوتاه داشت، احساس میکرد که دیگران او را به نظر حقارت میبینند. او این  نگرانی خود را با استاد مسیحی اش در میان گذاشت. باوجود اینکه هیچگاه همدیگر را از نزدیک ملاقات نکرده بودند، مگر با استاد مسیحی اش رابطۀ دوستانه داشت. وقتی مانی برای استاد اش گفت که قدش صرف 130 سانتی متر است، استاد اش خندید و برایش گفت، «اگر برایت بگویم باور نمیکنی که قد من به مراتب کوتاتر از توست ولی به شخص که ،ایمان دارم و او را پیروی میکنم از همه بلندتر و مرتبۀ بالا دارد. ازین جهت کسی نمیتواند مرا به دیده حقارت بیبیند. استادش با ایمان آوردن به عیسی مسیح موقف جدید را تجربه نموده بود.
تلاش انسانها برای بدست آوردن موقف
انسانها طبیعتاَ میخواهند که دارای موقف برتری باشند تا بتوانند دیگران برای ایشان ارزش قایل بوده و مورد احترام و حرمت قرار گیرند. به هر اندازۀ که انسان دارای موقف یا مقام بلند باشد، به همان اندازه در میان دیگران با ارزش تر میباشند چون شخصیت خودش برای دیگران مطرح است. اگر دارای موقف یا مقام پایین باشد، ارزش ش کمتر است چون دیگران او را احترام نمی نمایند و او بالای دیگران نفوذی نمی داشته باشد.
این یک امر طبیعی است که ما همیشه برای دریافت موقف خویش و مقایسه خود با دیگران در مجادله هستیم. ما همیشه سعی داریم که جایگاۀ خود و دیگران را در اجتماع مشخص کنیم تا بدانیم کدام اشخاص در ردۀ بالا است و کدام اشخاص در ردۀ پایین قرار دارد و روابط خویش را بر اساس آن استوار نماییم.
در روم قدیم جامعه براساس اقشار طبقاتی تقسیم شده بود. مردم باورمند بودند که هرکس باید جایگاه خویش را در این سیستم طبقاتی بشناسد و از مرز خود بیرون نرود و این فرق طبقاتی برای ایشان مهم بود. هر کس نمی توانست که مانند دیگران در یک سطح باشند. اگر این  تفاوت در میان شان نمی بود، آنان نمی دانستند تا کدام اشخاص را احترام کنند و کدام اشخاص را از نظر بیاندازند. کسانیکه در رده های بالای اجتماعی قرار داشتند، از امتیازات و فرصت های زیادی اجتماعی برای خود و خانواده های شان برخوردار بودند.
مقام میراثی یا اکتسابی
برخی موقف اجتماعی شان را به ارث میبرند چون آنان متعلق به خانوادۀ  نامدار میباشند. بطور مثال، رییس پوهنتون شخص قابل احترام است و موقف بلند اجتماعی دارد. ازاینرو اقارب او نیز به او افتخار نموده و موقف خویش را بخاطریکه از خویشاوندان رییس است در اجتماع  بلند میپندارند.
در مواردی هم انسان مقامش را با سعی و تلاش حاصل میکند. مثلاَ یک ورزش کار یا یک تجار ثرونتمند ابتکار عمل به خرچ داده و با مسوولیت پذیری در کارش موفق میشود. او در میان مردم عزت و حرمت را کمایی میکند.
موقف جدید در مسیح
زمانیکه شخص پیرو مسیح میگردد، در چه مقام قرار میگیرد؟ بسیاری از ایماندارانی که عیسی را پیروی میکنند برای فامیل های شان  مانند لکه یی ننگ یا شرم میگردند. منحیث پیروان عیسی برای ما بسیار مهم است که ما جایگاه خویش را در مسیح دریابیم  تا چگونه بتوانیم با عزت زنده گی  نماییم.
ما به عنوان پیروان عیسی دارای امتیازات زیادی هستیم. محبت خدا ما را محفوظ میدارد. خدا ما را سربلند ساخته و ما نماینده گان خاص خدا در روی زمین میشویم. ما  به یک مقام و منزلت جدید یعنی فرزندان پدر آسمانی خود خوانده میشویم. ما مانند شهزاده گان نزد خدا ارزش داریم. ولی خيلى اوقات اين کافی نمیباشد. بعضى میخواهند در این اجتماع جدید مسیحی خویش یعنی کلیسا مقام عالى داشته باشند. بعضى كوشش ميكنند که شهادت های خود را پالش داده تا مورد تحسین دیگران قرار گیرمد. و بسا اوقات چنین اتفاق میافتد که یک خادم مسیحی از مقام و منزلت اش منحیث رهبر یا شبان سو استفاده نموده و طالب امتیازات انسانی و توقع تعريف و توصيف از دیگران را  میداشته باشد. این به آسانی میتواند شک و شبه را ایجاد نموده باعث مشاجره و حتی فساد گردد. واضح است که این موقفی نیست که مسیح برای ما عطا کرده است.
ایمانداران در روم،  شهر فلیپی و دیگر جاهای آسیای صغیر موضوع موقف طلبى را در گروه های اجتماعی خویش خوب میدانستند. اعضای گروههای مذهبی و سیاسی برای بدست آوردن مقام با هم در رقابت بودند. یهودیان افتخار میکردند که این مقام و منزلت اجتماعی با پیروی از شریعت موسی بدست آورده اند.
زمانیکه ایمانداران اولیه عیسی را به حیث پادشاه خود قبول کردند و دور هم جمع شدند، پس تصور نمایید که فرهنگ حاکم آن زمان چی تاثیری بالای آنان داشت.
به نظر شما اگر شخص که پدرش یک جنرال با نام و نشان باشد و به جمع ایمانداران بپیوندد، آیا باید بخاطری اینکه پسر جنرال است مورد احترام قرار گیرد؟
کسانیکه قبل از ايمان مقام عالى داشتند و حالا در جمع مسیحیان پيوستند، آيا جایگاه گذشته خود را در میان ايمانداران نگه دارند؟
یا کسانیکه مقام شان از همه پایین تر بوده تلاش نمایند که جایگاه خاص را در میان دیگران کسب نماید تا مورد احترام قرار گیرند؟
پولس رسول نسبت به سایر کسان مقام بالا در میان یهودیان داشت چون از نژاد عبری بود. او همچنان دارای مقام کسب شده داشت زیرا تمام شریعت یهود را بدون کمی و کاستی زمانیکه ایمانداران اولیه عیسی را به حیث پادشاه خود قبول کردند و دور هم جمع شدند، پس تصور نمایید که فرهنگ حاکم آن زمان چی تاثیری بالای آنان داشت.
به نظر شما اگر شخص که پدرش یک جنرال با نام و نشان باشد و به جمع ایمانداران بپیوندد، آیا باید بخاطری اینکه پسر جنرال است مورد احترام قرار گیرد؟
کسانیکه قبل از ايمان مقام عالى داشتند و حالا در جمع مسیحیان پيوستند، آيا جایگاه گذشته خود را در میان ايمانداران نگه دارند؟
یا کسانیکه مقام شان از همه پایین تر بوده تلاش نمایند که جایگاه خاص را در میان دیگران کسب نماید تا مورد احترام قرار گیرند؟
پولس رسول نسبت به سایر کسان مقام بالا در میان یهودیان داشت چون از نژاد عبری بود. او همچنان دارای مقام کسب شده داشت زیرا تمام شریعت یهود را بدون کمی و کاستی بجا میاورد. ولی او تمام این القاب را بیمعنا و بیهوده میدانست. پولس منحیث کسیکه به عیسای مسیح ایمان آورده بود، مقام جدید اش را در مسیح تجربه میکرد. او ميگويد که تمام ارزش و حرمت در این است که در رابطۀ محکم و صمیمی با عیسای مسیح باشیم و راه او را تعقیب نماییم (فلپيان ۳؛ ۲-۸)

مقام جدید – خدمت مانند عیسی 

شخص که خودش را از همه برجسته میپندارد، اغلباَ  سمبول هاى مختلف را برای نشان دادن موقف اش  در بین مردم استفاده میکند تا نشان دهد که مستحق احترام و ارزش اجتماعی است. مثلاَ القاب مثل داکتر، پروفیسور، كشيش کلیسا، انجنیر و غیره را استفاده میکنند تا احترام مردم را به خود جلب نمایند. همچنان استفاده از جوهرات، بدست کردن ساعت رولکس، داشتن موبل و فرنیچر و یا داشتن موترهای گران قیمت همه اینها نشانه های هستند که شخص برای تبارز دادن مقام و موقف اجمتاعی خود آنرا به رخ مردم میکشاند.
مردم روم قدیم با داشتن این القاب و نشانه ها افتخار مینمودند و آز ان لذت میبردند. لباس های خاصی بر تن میکردند تا نمایانگر موقف و دست آوردهای اجتماعی شان باشد. آنان با این کار به رخ مردم می کشیدند که از همه برتریت دارند  تا دیگران ایشان را با وقار و حرمت بیبینند.
وقتیکه عیسی پادشاهی خدا را موعظه میکرد و از مردم دعوت میکرد تا شاگردان او شوند، بسيارى توقع داشتند که با  پیوستن به جنبش مسیح دارای نام و نشان گردند. توقع آنان این بود که اگر عیسی پادشاهی اش را مستحکم کند، هریک از ایشان موقف و امیتازاتی را نصیب خواهند شد. حتی آنان بالای این موضوع باهم گفتگو و مشاجره میکردند  تا کدام شخص باید در چی موقفی قرار گیرد.
شاگردان عیسی، یعقوب و یوحنا، در خفا از عیسی خواستند که اگر عیسی پادشاهی اش را قایم نماید، آنان را موقف برتری عطا نماید.  این کار باعث رنجش دیگر شاگردان  گردید. این بدان معنا بود که اگر یعقوب و یوحنا موقفی برتری نسبت به آنها  داشته باشند، ایشان از دیگران موقف پایین تری دارند.
عیسی به شاگردانش نگفت که احترام دیگران قبول نکنند. بلکه برایشان گفت: «در پادشاهی من بزرگی واقعی در آن است تا مردم را خدمت نمایید و یکدیگر را کمک کنید.» این است بزرگی عیسی. این بزرگی میراثی یا اکستابی نیست.
مقام  عالى در راه مسيح فروتنی است.، دیگران را محترم شمردن نسبت به خود. این است پادشاهی خدا که انعکاس دهنده مقام ما در مسیح است.   ( ترجمه نوشتۀ آ.ل)

شکر عیسی آمدی اندر جهان
جسم انسانی گرفتی مهربان
هر چه میگشتم به دنبال رهی
تا که گردد بهر دردم مرحمی
من نجستم نی رهی نی مرحمی
تا نهم بر زخم دیرینم دمی
در تخیل ساختم پل بهر خویش
تا روم بالا رسم بر شهر خویش
نردبانی ساختم از حکمتم
تا روم بالا به سوی دولتم
هست راه هایی در این دنیا کثیر
رفته این راه ها به عشقت این حقیر
لیکن این راه ها مرا برد در فساد
گشت ما را فاصله ها بس زیاد
دیدی از بالا که من گم گشته ام
من در این تاریکی یک سر گشته ام
جایگاهت ترک کردی در سما
آمدی تا مر شوی تو رهنما
آمدی بهر گناهم بر زمین
گشتی انسانی چو من ای نازنین
ترک کردی آن جلالت در سما
تا که برداری ز من بار گناه
جسم انسانی گرفتی مهربان
آمدی پایین نمودی خود عیان
آن شبی که مریم اندر بیت لحم
گشته فارغ از آن بار رحم
وقتی آن شب دیدم آن کار عظیم
یادم آمد وعده ات با ابراهیم

شما را مژده اى نيكوست
كه امشب نور مى تابد
كه امشب آن مسيح آيد
فروغ زندگى در اوست
نجات مردمان با اوست
نماد عشق و ايمان و وفاداريست
مسيح امشب تولد يافت

تقویم سال 1396 خورشیدی مطابق سال های 2017/2018 میلادی توسط پیروان مسیح افغان با قطع و صحافت بسيار زيبا به چاپ رسيده است،‌ طرح و ديزاين روي جلد و دیگر صحفات آن که با عکس های از مناظر افغانستان و آیه های از کتاب مقدس تزئین شده  بسيار جالب و ديدنی است.
جهت سفارش تقویم فوق می توانید با نشانی  ذیل:

AfghanCalendar@gmail.com

درتماس شوید.

زندگی دو راه  داردکه انسان باید در آن سفر کند: یکی راه عدالت و راه دیگر شرارت و بی عدالتی است.
ما و شما که طرفدار عدالت هستیم همیشه در فکر این هستیم که چه و قت در دنیا عدالت بر قرار میشود.  تا این همه ظلم و ستم از بین برود. ما منتظر هستیم که چه وقت صلح و آشتی و محبت و راستی دردنیا جاری میشود. بر ماست که این را نباید  فراموش کنیم که انسان هرگز نمیتواندکه عادل باشد و هر گز نمیتواند که عدالت را  در دنیا بر قرار نماید.
یگانه کسی که عادل است او خود خداوند قدوس است. وفقط او میتواند که انسان ها را عادل شمارد. پس بهتر است که چشم امید ما به طرف خدا باشد.
در کلام خدا  در مزمور 37  آیات 1- 7 نوشته شده که:»به سبب بدکاران خود را پریشان مساز و بر شریران حسد مبر، زیرا آن ها به زودی مثل سبزه خشک شده و مانند علف پژمرده می گردند. بر خداوند توکل نما و نیکویی کن تا در روی زمین در امنیت و آسودگی بسر بری. در خداوند شادمان باش و او تمنای دلت را برآورده می سازد. طریق خود را به خداوند بسپار و به او توکل کن و او تو را مدد می کند. او عدالت ترا مثل نور آشکار می سازد و راستی و حق تو را مانند ظهر.
شاید شما سوال نمایید که تا به کی؟ چی وقت خدا عدالت خود را  در روی زمین جاری خواهد نمود؟ به چه شکل و از کدام طریق؟
برای پاسخ به این سوِال بهتر است که به یگانه مرجع معتبر که همانا کلام الهی یعنی کتاب مقدس است مراجع نماییم.
در کتاب مقدس نوشته شده که تقریبا 2000 سال پیش از امروز در سرزمین فلسطین پیغامبر و نبی ای زندگی میکرد که نامش یحیا بود.
یحیای نبی به مردم اعلان میکرد که برای جاری شدن عدالت خدا مردم باید از همه اولتر فروتن شوند، به گناهان خود اعتراف کنند، توبه کنند واز گناهان های خود رويگردان شوند تا باشد که راه آمدن و شامل شدن خدا به قلبهای مردم صاف وهموار شود. پس یگانه راه بر قراری عدالت، فروتنی و توبه از گناه است.
عیسی مسیح برای اولین بار که خود را به مردم ظاهر نمود گفت: » توبه کنید زیرا پادشاهی آسمانی نزدیک است.« یعنی راه آمدن یگانه پادشاه عادل که مولای ما عیسی مسیح باشد، توسط توبه قلبی هموار می شود.
دومین قدم برای برقرای عدالت خدا ایمان آوردن به کسی که قدرت دارد توبه ما را قبول نماید و گناهان ما را ببخشد یعنی ایمان به عیسی مسیح میباشد.
شاید سوال خلق شود  که توبه و ایمان با عدالت خدا  چه ارتباط دارد. پاسخ ای سوال این است: زمانی که  قلب های ما از مرض گناه شفا پیدا کنند، در ایمان به عیسی مسیح بخشیده شده پاک میشود و روح خدا داخل قلب ما میشود و قلب و فکر ما را از درون تبدیل نموده تازه و نو می نماید. زمانی که قلب و فکر ما تازه و نو شد پس عدالت خدا از درون قلب ما جاری میشود تا زندگی پاک، عادل و ثمر بخش را در پیش پیشگریم.
یعنی هر کسیکه به عیسی مسیح ایمان میاورد و مطابق کلام او رفتار می نماید، روح خدا به آن شخص قدرت اینرا می بحشد که  در گفتار، در کردار و هم درپندار یک انسان عادل باشد و از زندگی خود یک ثمر خوب  را ببار بیاورد.
یک پیرو خوب عیسی مسیح مثل درختی است که همه روزه از کلام خدا سیراب میشود ، رشد میکند و ثمر خوب ببار میاورد.
در کتاب زبور شریف در فصل اول میخوانیم که نوشته شده:» خوشا به حال کسی که به مشورت مردمان شریر نمی رود، در راه گناهکاران نمی ایستد و با مسخره کنندگان همنشین نمی شود،  بلکه میل و رغبت او در شریعت خداوند است و شب و روز در آن تفکر میکند. او مثل درختی کاشته شده در کنار جویباری است که در هر موسم میوۀ خود را می دهد، برگهایش هرگز پژمرده نمیشوند و در همه کارهای خود موفق است شریران چنین نیستند، بلکه مانند کاه در اثر وزش باد به هر سو پراگنده می شوند. بنابران شریران در روز قیامت به سزای اعمال شان می رسند و گناهکاران در جمع درستکاران جا نخواهند داشت. زیرا خداوند طریق درستکاران را می داند، اما عاقبت گناهکاران هلاکت و نابودی است.« ما انسانها هر گز نمیتوانیم که به خودی خود عادل باشیم ویا در زندگی خود ثمر خوب ببار بیاوریم؛ از اینکه قلبهای ما پر از گناه و بدی است. به جز اینکه به عیسی مسیح ایمان بیاوریم وروح مسیح را در قلب خود داشته باشیم. روح مسیح خود مسیح است.
عیسی مسیح در انجیل یوحنا فصل 15  آیات 1- 8 میفرماید:» من تاک حقیقی هستم و پدر من باغبان است. هر شاخه ای را که در من ثمر نیاورد می برد و هر شاخه ای که ثمر بیاورد آن را پاک می سازد تا میوۀ بیشتری به بار آورد. شما با سخنانی که به شما گفتم پاک شده اید. در من بمانید و من در شما. همانطور که هیچ شاخه ای نمی تواند بخودی خود میوه دهد مگر آنکه در تاک بماند، شما نیز نمی توانید ثمر بیاورید مگر آنکه در من بمانید.
من تاک هستم و شما شاخه های آن هستید. هرکه در من بماند و من در او، میوۀ بسیار می آورد چون شما نمی توانید جدا از من کاری انجام دهید. اگر کسی در من نماند مانند شاخه ای به دور افگنده می شود و خشک می گردد. مردم شاخه های خشکیده را جمع می کنند و در آتش می اندازند و می سوزانند. اگر در من بمانید و سخنان من در شما بماند هرچه می خواهید بطلبید که حاجت شما برآورده میشود. جلال پدر من در این است که شما میوۀ فراوان بیاورید و به این طریق شاگردان من خواهید بود«
ما و شما منتظر عدالت هستیم. عدالت واقعی که عیسی مسیح به ما پیشنهاد میکند که در آیه 7 به وضاحت دیده میشود که عیسی مسیح میفرماید:» اگر در من بمانید و سخنان من در شما بماند هرچه می خواهید بطلبید که حاجت شما برآورده می شود «این است عدالت واقعی.