مرد نمیرد به مرگ، مرگ از او نام جست
نام چو جاوید شد، مردنش آسان کجاست؟
ناکامورا همراه با پنج همکارافغانی اش چهار دسامبر توسط افراد مسلح  در ننگرهار جان باخت.
ناکامورا، بخش بزرگ از زنده‌گی‌ اش در ننگرهار سپری نموده و آنرا  وقف بهبود زنده‌گی افغان‌ها به ویژه باشنده گان ولایت شرقی ننگرهار کرد.
او یازده سر بند و آب ‌راه را در دریا کنر اعمار نمود تا از این آب برای سر سبزی و زراعت  بخش بزرگ زمین ‌ها در ننگرهار استفاده شود.
ناکامورا  و همکارانش در حفر ۱۵۰۰چاه عمیق و فراهم‌ سازی آب نوشیدنی برای ۶۵۰هزار تن در ننگرهار نیز کمک کرد.اعماردو شفاخانه از کارهای دیگر او در شرق کشور استند.
ناکامورا به تازه‌گی کار ساخت کانال دوم «مروارید» را با هزینۀ پانزده میلیون دالر در ولسوالی خیوۀ ننگرهار آغاز کرده بود، اما پیش از گشایش این پروژه کشته شد.
راه شان سبز و یاد شان گرامی باد

   بر اساس انجيل شريف، وقتی عیسی ازیحیای تعمید‌دهنده تعمید گرفت، روح‌القدس به او نازل شد.
همچنین عیسی مسیح قبل از مرگ خود، وعده کرده بود که روح‌القدس را ، که تسلی‌دهنده خوانده میشود خواهد  فرستاد تا پس از صعودش به آسمان، رسولان را درخدماتی که باید انجام بدهند هدایت و تقویت نماید. طبق همین وعده، ده ‌روز بعد از صعود عیسی به آسمان، روح‌القدس از آسمان بر جمیع ایمانداران فرو ‌‌ریخت و آنها پیام مسیح را با قدرت به مردم رساندن و در نتیجه هزاران نفر به عیسی مسیح ایمان آوردند.
پس روح‌القدس کیست؟ بعضی تصور میکنند که روح‌القدس، جبرائیل فرشته یا اینکه پیغمبری بوده است. تعداد دیگر نیز خیال می کردن که روح‌القدس چیزی جز یک نیروی خارق‌العاده و مقدس نیست. اما از کتاب مقدس اینطور میدانیم که روح‌القدس از جمله مخلوقات خدا نبوده بلکه روح خدا است و در ذات و طبيعت با خدا یکی می‌باشد. وقتیکه که به کارهای روح‌القدس توجه می‌کنیم این موضوع بخوبی برای ما روشن میشود.
بعلاوه، روح‌القدس مؤلف کتب مقدس خدا است، زیرا او انبیاء عهد عتیق را تعلیم داده و هدایت نموده. همین روح‌القدس بود که نویسندگان کتب عهد جدید را هدایت فرموده زیرا ‌به‌ گفته کتاب مقدس: «نبوت (پيشگويی) به ارادۀ انسان هرگز آورده نشد، بلکه مردمان به روح‌القدس مجذوب شده، از ‌جانب خدا سخن گفتند.» (دوم پطرس ‌۱‌ :‌۲۱). همان طوریکه روح خدا، آنهایی را که کتب مقدس را نوشته کردن هدایت فرموده، به همین ترتیب، روح  القدس برای آنهانیکه  این کتب را مطالعه می نماید بهترين رهنمای درست و واقعی است. عیسی مسیح فرمود: «لیکن تسلی‌دهنده یعنی روح‌القدس که پدر او را به اسم من می‌فرستد، او همه ‌چیز را به شما تعلیم خواهد داد و آنچه به شما گفتم بیاد شما خواهد آورد.» (یوحنا ۱۴ :‌۲۶).
البته، پیروان عیسی مشوش شدن از اینکه عیسی به آنها فرمود که باید اول مصلوب شود و زمین خاکی  را ترک نموده به عالم بالا صعود نماید. لیکن عیسی بوسیلۀ وعدۀ خویش در‌ مورد آمدن  روح خود برای هدایت و قدرت بخشیدن به آنها، آنها  را تسلی داد که خودش همیشه روحاً با آنها خواهد بود. ده‌ روز بعد از صعود عیسی مسیح به آسمان، روح‌القدس به شاگردان و پیروانش نازل شد و آنها را دگرگون ساخت. از آن زمان تا حالا، طبق وعدۀ عيسی مسیح، روح‌القدس پيوسته در ايماندارانِ واقعیِ به مسیح ساکن بوده است و تسلی‌دهنده و پشتيبان آنها می‌باشد (بر اساس یوحنا ۱۴ :‌۱۵-۱۷).
آن چیز که از این حقایق می‌دانیم  این است که حضور روح‌القدس در ایمانداران در ‌واقع حضور خود خدا است که در ایشان ساکن می‌باشد.  این یک امتیاز گرانبها و بی‌نظیری است که خدای بزرگ و مقدس با روح مقدس خود در انسان ساکن شود! در واقع این بزرگترین تحفه است که خدا می‌توانست به بشر عطا کند که عبارت ا ست از بخشیدن روح خودش به انسان.
این تحفه به چه کسانی بخشیده شده است؟ طوریکه می‌دانیم در زمانهای گذشته، خدا، روح مقدس خود را به انبیاء و مقدسین عطا میکرد، لیکن هنگامی که خدا، پسر خود را فرستاد تا نجات‌دهندۀ جهان باشد، روح خود را به همۀ کسانیکه به عیسی مسیح ایمان میاورند عطا می‌نمايد. درکلام خدا نوشته شده است: «. . . هرکی روح مسيح را ندارد از آن او نيست.» (روميان ۹:۸)
خدای ما امین می‌باشد و خوب است از او بخواهيم تا ما را با روح خود مملُو و پُر نماید. عیسی مسیح فرمود: » تقاضا کنید به شما داده خواهد شد» (لوقا ۱۱‌ :‌۹)
عیسی مسیح وقتی که وعدۀ روان نمودن روح القدس را به ایمانداران میدهد، کار او را این طور توضیح میدهد. در انجیل مقدس میخوانیم: «اگر مرا دوست دارید، اوامر مرا اطاعت خواهید کرد و من از پدر درخواست خواهم کرد و او پشتیبانی دیگری به شما خواهد داد که همیشه با شما بماند. یعنی همان روح راستی که جهان نمی تواند بپذیرد زیرا او را نمی بیند و نمی شناسد و لی شما او را می شناسید، چون او پیش شما می ماند و در شما خواهد بود. شما را تنها نمی گذارم، پیش شما بر می گردم…این چیز ها را وقتی هنوز با شما هستم می گویم، اما پشتیبان شما یعنی روح القدس که پدر به نام من خواهد فرستاد همه چیز را به شما تعلیم خواهد داد و آنچه را به شما گفته ام به یاد شما خواهد آورد. سلامتی برای شما به جا می گذارم، من سلامتی خود را به شما می دهم. دنیا نمی تواند آن سلامتی را به طوری که من به شما می دهم بدهد. دل های شما پریشان نشود و ترسان نباشید.» (یوحنا ۱۴: ۱۵ – ۲۷)
عیسی مسیح به سخنانش ادامه داده فرمودند« ما اکنون پیش کسی که مرا فرستاد میروم و هیچ یک از شما نمی پرسید: کجا می روی؟ ولی چون این چیزها را به شما گفتم دل های شما پُر از غم شد. با وجود این، این حقیقت را به شما می گویم که رفتن من برای شما بهتر است زیرا اگر من نروم پشتیبان تان پیش شما نمی آید اما اگر بروم او را نزد شما خواهم فرستاد و وقتی او می آید دنیا را در مورد گناه و عدالت و قضاوت متقاعد می سازد. (یو حنا ۱۶: ۵ – ۸)
از عیسی مسیح بخواهیم که او ما را از روح خود پر نماید  و به او اجازه بدهیم که در زندگی ما کار نماید، تا باشد که  ثمرات روحانی فراوان را  حاصل بدهد. عیسی مسیح به وعدۀ خود وفا دار است. او حتماً ای کار را می نماید.

عیسی مسیح بعد از قیام از مرده گان چهل روز را یکجا با شاگردان خود سپری نموده و در روز چهلم به آسمان صعود نمود. در انجیل شریف در کتاب لو قا آمده است: » در حالی که آنها را برکت می داد از آنها جدا و به عالم بالا برده شد» ( لوقا51:24) ، در کتاب اعمال رسولان نوشته شده است: » همینکه عیسی این را گفت، در حالیکه همه می دیدند، بالا برده شد و ابری او را از نظر ایشان ناپدید ساخت» ( اعمال رسولان9:1)
صعود عیسی مسیح شاگردانش را مشوش و  ناراحت نمودند. پس چرا لازم بود که عیسی مسیح شاگردانش را ترک نماید و به آسمان صعود نماید.
عیسی مسیح به آسمان صعود کرد و فعلاً در دست راست پدر نشسته تا برای ما شفاعت کند.
عیسی مسیح به آسمان صعود نمود و سلطنت می نماید تا نشان دهد که بالاتر از هر چیز زمینی است. خود عیسی مسیح می‌فرماید‌‌: «تمام قدرت در آسمان و بر روی زمین به من داده شده است» (متی ۲۸:۱۸).
عیسی مسیح به آسمان صعود نمود  تا راه را برای ما باز نماید عیسی مسیح، در را بسوی خدا به روی ما گشوده است. عیسی مسیح به شاگردانش گفت‌‌: «هیچ کس جز به‌وسیلۀ من نمی‌آید» (یوحنا ۱۴:‏۶).
عیسی مسیح به آسمان صعود نمود تا برای ما نشان دهد که خانه اصلی ما آسمان است. عیسی مسیح میفرماید: » در خانۀ پدر من منزل بسیار است. اگر چنین نمی بود، به شما می گفتم. من می روم تا مکانی برای شما آماده سازم. پس از اینکه رفتم و مکانی برای شما آماده ساختم، دوباره می آیم و شما را پیش خود می برم تا جایی که من هستم شما نیز باشید.» (یوحنا 14 آیات 2 و 3
عیسی مسیح به آسمان صعود نمود تا برای ما عطیۀ ببخشد. این عطیۀ روح القدس میباشد. عیسی مسیح میفرماید: » این حقیقت را به شما می گویم که رفتن من برای شما بهتر است زیرا اگر من نروم پشتیبان تان پیش شما نمی آید اما اگر بروم او را نزد شما خواهم فرستاد» عیسی مسیح به آسمان رفت تا روح القدس بیاید ، تا بتواند در همه جا با پیروانش باشد. روح القدس به ما قوت ، آزادی ، شادی ، محبت ، امید ، قدرت دعا ، عطایا و ثمرات و …. می بخشد و اینها همه ثمرات صعود عیسی مسیح به آسمان می باشد.
عیسی مسیح به آسمان صعود نمود تا  ما یاد بگیریم بیشتر روی آسمان تفکر کنیم و خود را برای حیاتی که تا ابد در آسمان خواهیم داشت آماده سازیم. همیشه دعا ما این باشد  که خدا فکرها و قلبهای ما را اسمانی تر بسازد تا بهتر بتوانیم به مردمان زمینی خدمت کنیم

   در مورد روزه مسيحی، لازم است بدانيم که بمنظور ثواب و رياضت، و يا بدست آوردن دل خدا و نجات از گناه، بجا آورده نمی‌شود زيرا با ريخته شدن خون عیسی مسيح بر صليب و مرگ و دفن و قيام او از مردگان، نجات از گناه و طريق راه يافتن انسان به حضور خدا، مهيا گرديده است. پس چرا روزه می‌گيريم و از خوردن و يا نوشيدن پرهيز می‌کنيم؟
در این زمینه در کتاب مقدس بسیار واضح گفته شده است. در کتاب اشیعای نبی در فصل پنجاه و هشتم چه زیبا و شیرین بیان شده که چنین میگوید: « مردم از خداوند می پرسند: «چرا وقتی که روزه داشتیم، ندیدی و چرا هنگامی که از گرسنگی رنج می بردیم، متوجه نشدی؟» خداوند جواب می دهد: «درست است، لاکن شما وقتی روزه می گیرید، فقط در فکر مفاد خود هستید و به کارگران تان ظلم می کنید. هنگامی که روزه دار هستید، با هم جنگ و دعوا می کنید و یکدیگر را با مشت می زنید. این نوع روزه نزد من قابل قبول نیست. وقتی روزه می گیرید، ریاضت می کشید، سر تان را مثل نَی خم می کنید و بر نمد و خاکستر دراز می کشید. آیا این را روزه می خوانید و فکر می کنید که من آنرا می پذیرم؟
روزه ای را که من می پسندم اینست: زنجیرهای ظلم را بگشائید، یوغ بی عدالتی را بشکنید و مظلومان را آزاد کنید. غذای تان را با گرسنگان تقسیم کنید. دروازۀ خانۀ تان را بروی مردم مسکین و بی خانه باز گذارید. به برهنگان لباس بدهید و از خویشاوندان تان خود را پنهان نکنید. آنگاه نور سخاوت تان مثل سپیده دم می تابد و دردهای تان فوری مداوا می شوند. من همیشه با شما می باشم و جلال من شما را از هر جانب محافظت می کند. هر گاهی که دعا کنید، من آنرا اجابت می کنم و وقتی که از من کمک بخواهید، من به یاری تان می شتابم.اگر یوغ ظلم و ستم، اشاره کردن به انگشت و تهمت ناحق را از میان خود دور کنید، اگر به گرسنگان غذا بدهید و احتیاجات نیازمندان را فراهم نمائید، آنگاه نور تان در تاریکی می درخشد و تاریکی اطراف تان مثل آفتاب ظهر روشن می شود. من همیشه راهنمای شما می باشم و با نعمت های خود شما را سیر می سازم و نیرومند نگاه می دارم. مثل باغی سیراب می شوید و به چشمه ای مبدل می گردید که آبش هرگز خشک نمی شود. خرابه های قدیمی تان آباد می گردند، اساس آن ها دوباره بنا می شود و شما بخاطریکه شهرها و جاده های تان را ترمیم می کنید شهرت زیادی می یابید.اگر روز سبت را تجلیل کنید و در آن روز از سودجوئی خودداری نمائید و آنرا مقدس و محترم بدارید، اگر براه خود نروید و به فکر مفاد خود نباشید و در آن روز کار نکنید، آنگاه از خوشی که من می دهم، لذت می برید، با سرفرازی زندگی می کنید، از نعمتهائی که به جد تان، یعقوب وعده داده بودم، برخوردار می گردید. این را من که خداوند هستم می گویم.»
عیسی مسیح در مورد روزه و روزه داران در انجیل متی چنین میفرماید:« وقتی روزه میگیرید مانند منافقان، خود را افسرده نشان ندهید. آنها چهره های خود را تغییر میدهند تا روزه دار بودن خود را به رُخ دیگران بکشند. بیقین بدانید که آنها اجر خود را یافته اند! اما تو وقتی روزه میگیری، سرت را چرب کن و صورت خود را بشوی تا مردم از روزۀ تو با خبر نشوند، بلکه فقط پدر تو که در نهان است آن را بداند و پدری ک هیچ چیر از نظر او پنهان نیست اجر تو را خواهد داد.»
وقتی که ما به این فرموده عیسی مسیح درمورد روزه و دیندارن دقت میکنیم، به این پی میبریم که عیسی مسیح دو شکل روزه و دیندارن را دراین آیات به مقایسه گرفته است. یکی روزه و دیندارن فریسی و دیگری روزه و دیندارن واقعی و اصلی. اولی مبتنی بر خود نمایی، فخرفروشی تظاهر و پاداش از طرف انسان است و دومی مبتنی بر فروتنی، پیروی از کلام خدا و پاداش از طرف خدا.
روزه که خدا از ما میخواهد این است که از گناه های خود توبه کنیم. مال مردم را نخوریم، خون مردم نریزانیم. برای مردم و وطن خود صادق و وفادار باشیم. خود را انکار کنیم، شکسته نفسی را پیشه کنیم، فروتن باشیم، این است روزه واقعی که خدا از هر کدام ما و شما میخواهد .
غذا و خوراک، یکی از اساسی‌ ترین نیازهای بدن انسان است و طمع یکی از اساسی‌ ترین گناهان. لذا «تسلط بر نفس» بدون تسلط بر بدن و انظباط آن بی ‌معناست. زمانیکه میخواهیم که روزه بگیریم، اول باید با لا نفس سر کش خود حاکمیت و تسلط پیدا کنیم. بدون تسلط بر نفس، روزه ما مثل این است که ما رژیم میکیریم تا لاغر شویم. پس برای اینکه برای روزه گرفتن آماده شویم، اول فروتنی را یاد بگیریم و از تظاهر و فریبکاری دوری بجوییم.